Ik heb Edvard Reya voor het eerst ontmoet de dag na het Sloveense wijnfestival, waar hij me trakteerde op een wijnproeverij. Na me te hebben opgepikt met zijn bus bij het pension nam hij me mee naar een restaurant in Ljubljana waar onder andere zijn wijnen werden geschonken, maar die hij voor de proeverij uit zijn eigen kelder had meegebracht. Ik heb ze allemaal (!) mogen proeven terwijl Edvard het verhaal erbij deed.
Feiten:
Merk: Emeran Reya
Wijnmakerij: Emeran Reya
Wijnmaker: Edvard Reya
Regio: Brda
Plaats: Kozana
Start / sinds:
Wijngaarden, leeftijd, omvang: 10 ha
Aantal geplante wijnstokken:
Druivensoorten: Rebula, Malvazija, Jakot, Pinot, Merlot, Cabernet Franc
Productie in L:
Productie in flessen:
Proefruimte: ja
Verkoop op landgoed: ja
Website: reya.eu
Wijnstijlen: nog steeds verse wijnen: rood en wit | nog gemacereerde wijnen: sinaasappel en rood | mousserende wijnen: brut en brut rosé
De familie Reya heeft eeuwenlang nauw contact gehad met het land Brda – schriftelijke bronnen vermelden het hier al in 1735, toen de Oostenrijks-Hongaarse keizer het een adellijke titel verleende – en vooral de laatste drie generaties. Grootvader Edvard Reya produceerde in 1930 achtduizend liter wijn, wat voor die tijd een respectabele hoeveelheid was. Zijn zoon Emeran nam het landgoed en de liefde voor de wijnbouw over, die samen met zijn vrouw Božo de boerderij een nieuwe impuls gaf, een nieuwe wijnkelder bouwde en het gebruik van moderne technologieën introduceerde. Na de vroegtijdige dood van zijn vader werd de boerderij in 2006 overgenomen door Edvard Reya,
Het Sloveense (Govori.se / Metropolitan /) Nova magazine sprak augustus 2016 met een jonge Brda-wijnmaker onder het bladerdak van oude bomen, in het gezelschap van krekels en de zachte bries van Brda en met een glas mousserende wijn en schreef “Edvard Reya: Een jonge Brda-wijnmaker met een visie ”. Hieronder een machinale – nog niet gecorrigeerde – vertaling vanuit het Sloveens:
Edvard Reya erfde de traditie van het maken van wijnen als 23-jarige tien jaar geleden van zijn vader, die de traditie van hemzelf erfde, en dus trouwens de traditie die vandaag Goriška brda rangschikt onder erkende wijnbouwgebieden begon.
‘Mijn grootmoeder erfde de boerderij en het huis, en later breidden het land en de wijngaarden zich uit. Mijn vader nam de boerderij in 1991 over en begon professioneel met wijn te werken. Zoals veel Brda-boerderijen vertrouwden de onze vroeger op fruitteelt, ”legde hij uit. Edward voegde eraan toe dat ze in hetzelfde jaar, in plaats van open wijnen, zich meer op flessen richtten. Anders eiste het web van omstandigheden zijn tol en tien jaar geleden plaatste hij de toen ambitieuze jongeman aan het hoofd van de Reya-boerderij en het wijnhuis met nieuwe ideeën en een nieuwe aanpak. “Het is tien jaar geleden dat ik de boerderij overnam. Mijn vader stierf toen en het bedrijf moest in eigen handen worden genomen. Daarvoor heb ik veel geholpen, zowel in de wijngaard als in de kelder, ik kwam vaak bij mijn vader. bij het verkopen van wijn, maar er was ook veel nieuw “, vertelde hij ons, eraan toevoegend:” Er zijn ongetwijfeld minstens tien wijnmakers van mijn leeftijd in het gebied. Ik denk dat we de laatste jaren steeds meer van ons zijn geweest. Er zijn veel wijnmakers die boerderijen van hun vaders hebben geërfd. Sommigen besluiten te verkopen of gaan ervan genieten zoals in. Ik geniet er zelf van. Ik ben al een tijdje dol op dit beroep en heb nooit de moeite genomen om iets anders in mijn leven te doen, ” legde hij uit, eraan toevoegend dat hij afstudeerde aan de middelbare school van agrifood in Šempeter pri Gorici, omdat hij zijn opleiding wilde voortzetten in maar hij nooit deze richting gevoeld. “Soms vind ik dat onderwijs je een beetje in deze richting beperkt. Door oenologie te studeren ben je veel strikter, je kijkt technologischer naar wijn, in aantallen. Ik denk dat je naar het karakter van wijn moet kijken, niet alleen naar cijfers. uw kelders worden geleverd met meer technische wijnen dan karakteristieke wijnen, “
Hoewel Goriška brda bekend staat om zijn vele benijdenswaardige wijnsoorten, legde Edvard uit dat hij onlangs speciale aandacht heeft besteed aan de productie van autochtone Brda-variëteiten. “We hebben bijna tien hectare wijngaarden die worden gedomineerd door Rebula, Tokaj en Malvasia, evenals meer internationale soorten wijn, zoals chardonnay en pinot gris. evenals Brda Tokaj en Malvasia, die onlangs een wedergeboorte in de Goriška brda heeft meegemaakt. Het neemt ook een speciale plaats in ons land in, aangezien we een 75-jarige wijngaard in Malvazia hebben en een andere, iets vitelere, maar 65-jarige, ‘vertelde hij ons. Edvard, eraan toevoegend dat ze de laatste tijd de trend van verse wijnen volgen. “Vijftien of twintig jaar geleden was de trend bij gebarricadeerde, gestructureerde en veeleisende wijnen, maar nu gaan we meer richting verse varianten. Hetzelfde geldt voor wijn als voor eten. De voedseltrend is zodanig dat het neigt naar lichtere, mediterrane gerechten, en dat geldt ook voor wijn, ”vertelde Bric ons, die zich de laatste tijd heeft toegelegd op de productie van mousserende wijn. “We zijn in 1996 begonnen met het maken van mousserende wijnen en in Goriška brda waren we de tweede of derde die mousserende wijnen produceerde volgens de klassieke methode. Ik zet deze traditie ook voort door het aanbod van onze mousserende wijnen aan te vullen met rosé mousserende wijn, en nu denk ik aan een andere versie ‘, liet de 33-jarige, die zijn wijnen vorig jaar voor het eerst op de buitenlandse markt presenteerde, doorschemeren. .
“In Slovenië zijn onze wijnen het meest aanwezig aan de kust en in Ljubljana. Vorig jaar zijn we ook begonnen met de verkoop van onze wijnen in Duitsland, meer bepaald in Beieren en ook in Italië.
En hoewel de meesten van ons nog steeds van de zomer genieten, zullen ze zich langzaam gaan voorbereiden op de oogst in Brda. “Vroeger werd dit beschouwd als een meer ontspannen evenement, maar tegenwoordig is het een serieus iets dat veel zenuwen kan ‘oppakken’. Voor ons wijnmakers is dit natuurlijk het belangrijkste evenement waar je je elk jaar op voorbereidt, met 20 dagen tussendoor. alleen de oogst is belangrijk. Er is geen tijd voor toeristen, voor feestjes om uit te gaan… “vertelde hij ons, eraan toevoegend dat de radicale voorbereidingen in augustus zullen beginnen.
